Beklenmedik Yolculuk

Azami hızda ilerleyen bir arabanın içinde kendini kilitli bulduğunu düşündü genç kadın. Az sonra arabanın kontrolden çıkacağını hissederek ürperdi. Emniyet kemerinin takılı olma gerçeği dahi onu hayata bağlamıyordu, biliyordu... Bazı şeylerin bilinmesinin dışında günün getirdiği bir takım sorunların ötesine geçemiyordu.... geçmek isteseydi de geçebilir miydi bilmiyordu. Zamanın akıcılığında dünde kalmayı tercih eder olmuştu... dünde kalmak yarını hic yasayamamak demekti; biliyordu... tüm bu inat uğruna virajı keskin bir dönüşle almayı tercih etti. Virajın keskinliği değil, onun hızıydı herşeyin olma ihtimaline olan yakınlık...

mutluluk ....

Başlamadığın bir hikayeyi nasıl okuyacağını bilemezsin demişti Annesi kızına henüz okumayı sökmedği yıllarda. Annesinin dizinin dibinde oturur kenidsi için söyleyeceği kelimelerin peşisıra hikayeler oluşturmasını beklerdi her akşam.. Yattığı yerin sıcak yumuşaklığında evinin güvenli kokusunun üzerine sinmesini beklerken kulağından içeri süzülen kelimeler eşliğinde düşlerine dalardı. Annesi ışığı söndürp bir kaç saniye daha hayranlıkla baktığında yavrusuna, sanki o sarmalanmış gibi büyük bir mutlulukla yatağında kıvrılıverirdi.

İşte mutluluk böyle bir şey olsa gerek.. karşılıksız sevginin büyüyebilidiği bir yer....