Duydum...

Gecenin hangi saatiydi hatırlamıyorum. Tatlı bir esintinin pencerenin aralığından süzüldüğünü anımsıyorum. Nefes gibi.. sessizliği bozmayan yine de varlığını hissettiren...Fısıltısında söyleyecekleri vardı, dile gelmeyi bekleyen....dinledim.... soru sormayı bırakmıştım ne zamandır...Birden dedi :"Neden?",  Dedim :" ne neden?". "Sessizsin...Sesini özledim..." . Dedim:"duymadın ki...?". "Ben" dedi çoktan duydum seni, sadece bekliyordum. Zamanın gelmesini..."