Yık Duvarları...

Kimseye söyleyemediği sırlarını eline aldığı sevgisiz küreklerle gömmüştü içine. Kalbini kanatıp söylemeye korktuğu pek çok şeyi dilinin ucuna düğümlemişti çok zamandır. Geçen yolcuların uğradığı bir durak misali hepsine bir yol göstermişti. Fakat……öyle bir duvar örmüştü ki kendine; artık kimseye değil kendine gösterecek yolu bile bilemiyordu. İşte öyle bir zamanda tuğlalarından birinde ufak bir çıtırtı…. Öte tarafını göremediği bir dünyadansa sessiz bir direniş haykırdı…. Yık duvarlarını....